Mensen van Geleen (Geleners) en daarbuiten noemen hun stad een wereldstad. Waar komt dat vandaan? Het Geleen zoals wij dat nu kennen, ontstond in een razend tempo. Zo snel en efficiënt als er steenkool uit de bodem kwam, zo verrezen er bovengronds een boulevard met warenhuizen, een voetbalstadion en hoogbouw. In de tijd van de mijnen kon het niet op in Geleen!
Ontdek de verhalen over de wereldstad zelf, tijdens de mijnwerkers wandelroute 'Geleen vertelt'.
'Geleen vertelt'
verhalen over een wereldstad!
Geleen vertelt
Staatsmijn Maurits
Zo’n honderd jaar geleden bestond Geleen - zoals we dat nu kennen - nog helemaal niet. De winning van steenkool, het zwarte goud dat diep in de aarde zat, bracht daar verandering in. In het agrarische gehucht Lutterade verrees, tot de aanleg van de derde schacht in 1958, de grootste tweeschachtenmijn ter wereld, de Staatsmijn Maurits. Hier daalden van 1923 tot 1967 dag en nacht duizenden kompels de diepte in om steenkool te winnen. De Maurits had vijf verdiepingen en de diepste schacht was wel 810 meter diep.
Bestel in de webshop
Geleen vertelt
Mensen van Geleen en daarbuiten noemen hun stad ‘De Waereldsjtad’. Waar komt dat vandaan? Ontdek het tijdens de mijnwerkersroute 'Geleen vertelt'. Onderweg vertelt Geleen jou verhalen over een wereldstad, sterker nog…ze laat het je zien!
Verhalen over een wereldstad
Hoe ik een Wereldstad werd? Dat zal ik je vertellen… of beter nog: ik zal het je laten zien!"
De mijnwerkerswijk
In de hoogtijdagen bood de Staatsmijn Maurits werk aan zo’n 16.000 arbeiders. Om al deze mensen met hun gezinnen te kunnen huisvesten waren zeer veel woningen nodig.
De Staatsmijn Maurits
Zo’n honderd jaar geleden bestond Geleen - zoals we dat nu kennen - nog helemaal niet. De winning van steenkool, het zwarte goud dat diep in de aarde zat, bracht daar verandering in.
Murals Julianatunnel Geleen
In 1926 werd de Staatsmijn Maurits geopend. Een jaar later werd besloten om een verbindingsweg tussen het centrum, de Staatsmijn, het station en de nieuwe wijk Lindenheuvel te maken. Veel mijnwerkers kwamen met de trein naar de mijn. Er ontstonden lange files als gevolg van de vele passerende kolentreinen. In de raadsvergadering van 28 augustus 1928 werd een overeenkomst met de Nederlandse Spoorwegen goedgekeurd voor de bouw van een tunnel onder de spoorweg Lutterade.
Eind 1929 werd gestart met de bouw. De opdrachtgever was de NS, de ontwerper was ir. Ankersmit en de uitvoerders de gebroeders Huitzing te Winsum. Op 30 april 1931, de verjaardag van prinses Juliana, werd de tunnel feestelijk geopend. Ter ere hiervan werd toen de nieuwste aanwinst van de gemeente Geleen ‘Julianatunnel’ genoemd.
Om de Staatsmijn Maurits te herdenken en een verbinding te leggen naar het heden en de toekomst, zijn 2 muurschilderingen aangebracht op de Julianatunnel. De murals staan in het teken van het lokale mijnverleden en de ontwikkeling naar innovatie en circulariteit. De afbeelding van kunstenaar Erwtje laat een 3D-beeld van een persluchtlocomotief in de Staatmijn Maurits zien. Nash brengt een trotse, huidige generatie in beeld die kijkt naar de toekomst, waar groen en industrie hand in hand gaan.
Deze murals zijn onderdeel van het project ‘Limburg Murals’, een initiatief van stichting Limburg Straalt dat wordt gesteund door de Provincie Limburg.
Het Maurits Stadion
De voetballers van SV Maurits werkten naast hun sportieve carrière ‘gewoon’ in de Staatsmijn Maurits. Grote namen uit die tijd waren Pierre Kerkhoffs, Sjeng Wetzels op doel en Ger Donners.
Het Burgemeester Damenpark
Het Burgemeeester Damenpark begon in de jaren dertig als Sportpark Geleen, een noodzaak volgens de burgemeester. Ook de mijnwerkers van de pas geopende Staatsmijn Maurits moesten in hun vrije tijd kunnen sporten.
Het Raadhuis
De plek van het huidige Raadhuis en de ruimte eromheen was in het begin van de 20ste eeuw nog een verlaten akker. Toen in 1915 werd besloten tot de aanleg van de Staatsmijn Maurits, voorzag men grote groei voor Geleen en dat werd waarheid.